Weekend van (14) en 15 december

Zondag

Zondag is de dag van de Almachtige. Welke naam we hem mogen geven hangt af van waar je bent. Dat we hem willen eren met al zijn rituelen en gebruiken, dat is wel duidelijk. Zo betekent dat voor ons een zondags ontbijtje. Dat bestaat vandaag uit gekookte eitjes, lekkere broodjes, verse sinaasappelsap, Hollandse kaas, ham, jam, hagelslag en een kopje thee. De sinaasappelsap was gemaakt in de blender. We konden de pers immers niet vinden.  Dus het was meer sinaasappelpulp dan sap. Maar het gaat meer voor de idee.

Tijdens dat ontbijt werden we ook door de jongetjes van de buren gefêteerd op een vuurwerkshow. De 5 orgelpijpjes zijn in de leeftijd van 3 tot 7, schat ik. De laatste dagen krijgen ze een afgepaste hoeveelheid 50-klappers die vóór 9 uur echt aangestoken moeten worden. Grote hilariteit als de gang blauw staat van de rook en er onverwacht door de oudste wéér een wordt afgestoken. Het gaat voorbij, zeggen we maar, en wij respecteren de rituelen en gewoontes van andere volkeren zeer.

Die dag hebben we verder nog zondags geluierd. Wat gelezen, gepuzzeld, genoten en in de middag een fietstochtje gemaakt langs chillende Balinezen aan het strand. Wij zijn geen types die gaan liggen bakken in de zon aan het strand. Ieder zijn feestje nietwaar.

Wel zal ik je vandaag wat  meer informeren over de offers die de Hindoe hier op Bali zoal brengen.

Offeren, tempels en altaren.

Het eiland Bali is ongeveer 5.500 km2 en telt een inwoneraantal van ongeveer 3.500.000 mensen. De Balinese bevolking bestaat voor het overgrote deel uit Hindoes. Hindu Dharma is de godsdienst gebaseerd op de Balinese kosmologie welke streeft naar harmonie tussen de kosmos, de heilige principes en het menselijke bestaan.  Goden en demonen worden allebei aanbeden en er worden elke dag allerlei rituelen uitgevoerd om het evenwicht te bewaren. Het religieuze leven draait om offers en zuiveringsceremonies.

De bevolkingsdichtheid van Bali is 1,6 keer zo groot als in Nederland. Hier wonen ruim  730 mensen gemiddeld op een vierkante kilometer. Dat maakt het land vol. Op Java is die dichtheid nog eens groter. Men vreest hier op Bali dan ook dat grote groepen met een andere religie van Java naar Bali zullen verhuizen de komende twintig jaar met alle gevolgen van dien.

Bali telt meer offer-altaren dan er bewoners zijn. Elk dorp heeft tenminste drie openbare tempels. De tempel van het water, van het vuur en van de lucht. Daarnaast heeft iedere huis meerdere altaren. Op het grondgebied om “ons huis”, bijvoorbeeld, bevinden zich al 3 grotere en een aantal kleinere altaren. Gewijde offers, bestaande uit voedsel, bloemen en van palmblad gemaakte figuren, zijn een essentieel onderdeel van de religieuze rituelen die Bali kent.

Oppergod is Sanghyang Widi Wasa.  Het meest voorkomende dagelijkse offer is de Canang, een klein dienblad van palmblad met bloemen en gekookte rijst. Dit wordt met heilig water besprenkeld en bewierookt. Iedere dag kom je regelmatig mensen tegen die deze offers plaatsen bij altaren op straat of altaren bij tempels.

De huisbaas, de eigenaar van deze woning, zet op gezette tijden, afhankelijk van de Balinese kalender, een aantal Canang’s in en om de altaartjes van dit huis. De offers voor de demonen worden op de grond gezet en de offers voor de goden worden op hoge altaren geplaatst en de wierook wordt gebruikt om ze naar de hemel te laten opstijgen.

Voorouders, goden van vruchtbaarheid en de natuur worden vereerd met de hindoeïstische  drie-eenheid (trimurti); Brahma, Vishnu en Shiva, en de Boeddha.

Het meeste wat hier boven staat heb ik niet verzonnen. Mijn bedoeling was om in een aantal zinnen uit te leggen waar het ongeveer over gaat. Ik merk dat de mensen heel vredelievend zijn, respectvol naar andere religies en allemaal vrij serieus bezig zijn met hun geloof. Van Ketut horen we dat sommige wetten ook tamelijk streng zijn geformuleerd maar dat daar naar eigen inzicht en vermogen mee wordt omgesprongen. Dat dagelijkse “werken” aan een balans tussen goed en kwaad voelt voor ons allebei goed aan.

Bij de foto’s, in het album Offers en Altaren, vind je veel plaatjes van altaren en altaartjes en de offers die men daarop brengt.

Die avond gaan we eten bij Mona Lisa eetcafé. Een gerenommeerde eettent weliswaar, maar het is zondag dus het mag van ons. Op het menu staan ineens ook andere zaken als Chinese en Indonesische gerechten. De kok moet ook met de westerse keuken bekend zijn zo te zien.

Ik bestel een runder carpaccio vooraf en een sirloinsteak met pepersaus als hoofdgerecht. Nou weet ik nooit goed het verschil in smaak tussen de sirloin, de tenderloin, de striploin of de shortloin, maar rund was het wel. Dat het medium gebakken mocht worden had ik er net zo goed niet bij hoeven zeggen. Een en ander werd fantasierijk aangekleed met gekookte aardappeltjes en groenten zoals sperzieboontjes, broccoli, bloemkool en worteltjes. Een heel Hollands aanzien dus.

Op het moment dat we weer op de fiets wilde stappen huiswaarts werden er boven ons alle schuiven opengetrokken. Hiervan (door op Hiervan te klikken start een videootje) zouden we in twee minuten compleet doorweekt zijn geweest. De telefoontjes hadden we al slim in een plastic zakje gedaan, een goede tip. Toch maar even nog een Latte genomen om het ergste af te wachten. Een kwartiertje later konden we droog over en hebben we tot bedtijd thuis ons nog wat vermaakt met lezen, kijken naar BVN en email beantwoorden.

We hadden al een aanlopertje, een rood poesje geadopteerd hier. Daar is nu een tweede bijgekomen. Slank (of beter, mager), zwart/wit gestreept, intelligent koppie. Dus nog maar eens de hand  over het hart gestreken.

Na een verfrissende douche waren we snel vertrokken………..