Ziekte, de finale
8 januari 2014 - Sanur, Indonesië
De taxichauffeur zei nog, toen hij Karin vanochtend uit liet stappen, dat ze wel heel goed verzekerd moest zijn als haar man hier verzorgd werd. Nou, dat klopt ook. Veel Balinezen kunnen zo’n verzekering helaas niet betalen en moeten andere middelen gebruiken. 4 uurtjes later stond ze weer buiten en………… ik mocht mee. In een ziekenhuis lig je als er een behandeling moet plaatsvinden die niet thuis kan worden uitgevoerd, of men zicht wil houden op een (genezings-) proces. Beide gevallen golden niet meer voor mij. Het artsenteam wist hoe ik verder behandeld moest worden en dat kon ook thuis. Dus met een tasje vol medicijnen mocht ik mijn biezen pakken. Een lichtelijke euforisch gevoel overviel me zeker. Maar ik was er nog niet, er moet nog hard gewerkt worden.
Nog enigszins slap van 5 dagen niet eten stapte ik in de taxi weer terug naar huis. Dat thuiskomen was vertrouwd. De buur-oma, die het zelfs niet meer interessant vindt zich van boven aan te kleden, was zichtbaar blij dat ik er weer was. Heerlijk, dat is nog eens thuiskomen. Verder gebeurt er die dag niet veel meer. Ik neem af en toe mijn rust en Karin zorgt ervoor dat sowieso duidelijk is wat de medicijnen doen en wanneer ze ingenomen moeten worden. Verder is het afwachten, aansterken. Gelukkig hebben we nog een paar dagen te gaan hier. Eerst maar eens naar de verjaardag van onze oudste kleindochter Rikke, die morgen 13 wordt. Voor dat ze naar school gaat kunnen we haar misschien even spreken.
Een korte aanvulling nog!
Het bleek geen Salmonella-infectie. Na verder zoeken, vannacht nog, vond men een afwijkende CRP waarde van 335.7 i.p.v. <10.5 en Albumin 3.7 i.r.t. 3.4-4.8.
Dat duidt op een ontsteking aan de longen en als zodanig word ik nu behandeld.
We zijn blij voor je/jullie dat je weer verder kunt en we hopen dat er nog wat te genieten valt voordat jullie weer naar Holland komen en het opknappen niet al teveel vakantietijd in beslag zal nemen. Maar wat is het nu geweest ? Salmonella ? Fijne dag, geniet en tot horens.
Welkom thuis en wens dat je snel weer aansterkt. Goeie tijd samen. Lieve groet Anne
Beterschap jongen !
Liefs voor jullie uit Breda.
Groetjes, Anneke
Liefs voor jullie beiden,
Horty
Geniet van de dagen die jullie nog in Bali hebben.
Liefs,
Carolien
Groetjes
Ans
George, we hopen dat de medicatie snel aanslaat en de spanning er
voor jou en Karin snel af is. Moet voor haar toch ook heel spannend zijn.
Nu nog aansterken en bijtanken en eindigen met aantal fijne dagen!
Liefs,
Freni
Spoedig beterschap gewenst!
Met groet,
Jos
Gelukkig is het duidelijk wat er aan de hand is. Veel liefs van lennart en mij